Κανελλάκης: «Ο Βουλινός πούλησε τον ΠΑΟΚ στον πατέρα μου, του έκαψαν σπίτι και εργοστάσιο»



Ο Χρήστος Κανελλάκης στη συνέντευξη της ζωής του στο gazzetta.gr, αποκαλύπτει πώς ο ΠΑΟΚ πουλήθηκε στον αείμνηστο πατέρα του Νίκο από τον Θωμά Βουλινό για 300 εκατ. δραχμές, αλλά χάλασε λόγω των αντιδράσεων.

Ο Χρήστος Κανελλάκης στη συνέντευξη της ζωής του στο gazzetta.gr, αποκαλύπτει πώς ο ΠΑΟΚ πουλήθηκε στον αείμνηστο πατέρα του Νίκο από τον Θωμά Βουλινό για 300 εκατ. δραχμές, αλλά χάλασε λόγω των αντιδράσεων. 


Η μεγάλη του αγάπη για τον Ιωνικό, τα απανωτά χτυπήματα της ζωής, η νύχτα, ο τζόγος και η αθώωση στην υπόθεση με τα στημένα. Βαρδινογιάννης και Κόκκαλης, Μελισσανίδης και Θωμάς Μητρόπουλος, Λούβαρης και Σαλιαρέλης, Ψωμιάδης, Τσακογιάννης, Κούγιας, Πηλαδάκης, Ντέμης Νικολαΐδης και πολλοί άλλοι πρωταγωνιστές του ποδοσφαιρικού φιλμ του Χρήστου Κανελλάκη γίνονται πρωταγωνιστές και αυτής της συζήτησης με τον πρώην ηγέτη μιας εκ των πιο ιστορικών ομάδων της Ελλάδας.

Είχε να μιλήσει 10 χρόνια. Αυτό το διάστημα, δοκιμάστηκε όσο λίγοι, αποδεικνύοντας ότι είναι αλύγιστος. Ακροβατώντας μεταξύ ευτυχίας και τραγωδίας, στις επιτυχίες και στις (ελάχιστες) αποτυχίες, στη ζωή και στο θάνατο, ο Χρήστος Κανελλάκης είναι εδώ. Ο θάνατος του πατέρα του Νίκου Κανελλάκη, στα 52 χρόνια του, μετά ο χαμός της μητέρας του και τον Ιούνιο του 2019 ένα ακόμα χτύπημα. Ο θάνατος του αδερφού του Λεωνίδα. «Εφυγε» κι εκείνος προδομένος από την καρδιά του, μόλις 41 ετών!

Στο μεσοδιάστημα, η ανιψιά του βγήκε νικήτρια στη μάχη με τη λευχαιμία. Ο γνωστός επιχειρηματίας, έχοντας ζήσει στα 42 του όσα άλλοι θέλουν 10 ζωές, απάντησε χωρίς δεύτερες σκέψεις σε μια συνέντευξη που διήρκησε πάνω από μία ώρα. Και το σίγουρο είναι πως θα μπορούσε να κρατήσει πολύ παραπάνω αν δεν πίεζαν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις.

Η μεγάλη του αγάπη, ο Ιωνικός, οι επιχειρήσεις με τα ποτά, το καζίνο στην Ξάνθη, τα νυχτερινά μαγαζιά, ο «αδερφός» του Γιώργος Τσακογιάννης, ο «κύριος» Μάκης Ψωμιάδης, ο «λογοτιμήτης» Θωμάς Μητρόπουλος, ο «δίκαιος» Λούβαρης που έκανε ό,τι ήθελε, η διαφορά της οικογένειας Βαρδινογιάννη με την οικογένεια Κόκκαλη, το λάθος της στιγμής του Σαλιαρέλη και το ματς με τον Παναθηναϊκό που οδήγησε τον Νίκο Κανελλάκη σε καρδιακό επεισόδιο. Από την κουβέντα δεν λείπει ο «αριβίστας» Ντέμης Νικολαΐδης, με τον οποίο ψυχράθηκε μετά τη νίκη του Ιωνικού επί της Ενωσης στο ΟΑΚΑ με το περίφημο πια γκολ του Νατσούρα που στέρησε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ το 2005. Μιλάει για ποδοσφαιριστές εθισμένους στο τζόγο, για εκείνους που λάτρευαν τα μπουζούκια αλλά και για την αθώωσή του στην υπόθεση με τα στημένα ματς.

Μία συνέντευξη που εξελίχθηκε σε μια φιλική κουβέντα, ζωντανεύει ωραίες μνήμες στον κόσμο του Ιωνικού κι όχι μόνο. Το μεγάλο παράπονο-απορία για τους λόγους που το Δημοτικό Γήπεδο της Νεάπολης δεν έχει ονομαστεί «Νικόλαος Κανελλάκης», οι παιδικοί του φίλοι που τον έβριζαν και η αποκάλυψή του στο gazzetta.gr για την πώληση του ΠΑΟΚ από τον Θωμά Βουλινό στον πατέρα του, Νίκο Κανελλάκη πριν από 30 χρόνια! Ποιος ο λόγος που δεν ολοκληρώθηκε το deal και γιατί επιστράφηκε η επιταγή των 300.000.000 δραχμών!

Ο Χρήστος Κανελλάκης αφόπλισε και τίποτα δεν ήταν δυνατόν να τον σταματήσει!

«Βάλαμε 42 εκατ. €»

Εχεις να μιλήσεις δέκα χρόνια. Τι άλλαξε σ' αυτό το διάστημα;

«Το πιο βασικό είναι ότι έγινα πατέρας, έχω μια πανέμορφη κόρη 7 ετών και τα Σαββατοκύριακά μου, τα οποία τα αφιέρωνα στον Ιωνικό, τώρα τα αφιερώνω στην οικογένεια. Δεν έχω παρακολουθήσει ποδόσφαιρο τόσο πολύ τα τελευταία 10 χρόνια, απέχω. Η ομάδα μου είναι ο Ιωνικός, αυτό δεν άλλαξε ποτέ. Έπαιζα μπάλα στον Ιωνικό από 5 ετών, πριν την αγοράσει ο μπαμπάς μου και έχω δει την ομάδα 5 φορές στα 10 χρόνια live, αν δεν κάνω λάθος. Από την τηλεόραση και το ίντερνετ πάντα θα την παρακολουθώ φυσικά. Αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει για εμάς. Ο Ιωνικός δεν είναι τρόπος ζωής ήταν η ζωή μας κι όταν έχεις μεγαλώσει 21 χρόνια στα αποδυτήρια και μέσα στο γήπεδο ως παράγοντας κι άλλα τόσα ως αθλητής αυτό δύσκολα ξεχνιέται».

Τι έχει αλλάξει στο ποδόσφαιρο σε σχέση με αυτό που άφησες και αυτό που έζησες;

«Φύγαμε σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν όλα αυτά με το στοίχημα... Το 2010 αποχώρησαν κάποιες οικογένειες, ύστερα από 21 χρόνια αποχώρησε η δική μας οικογένεια, η οικογένεια Κόκκαλη κι η οικογένεια Βαρδινογιάννη, αποχώρησαν οι τρεις πιο παλιές οικογένειες από το ποδόσφαιρο την ίδια σεζόν. Το ποδόσφαιρο δεν έχει τα ίδια έσοδα με αυτά που είχε εκείνη τη σεζόν. Παρόλο που το 2010 ήταν μια χρονιά κρίσης και έφερε μεγάλα οικονομικά "σκασίματα". Τα έσοδα σήμερα είναι πιο μικρά, το ποδόσφαιρο είναι πιο γρήγορο αγωνιστικά και έχουν μπει νέοι παράγοντες, με τον τελευταίο "παλιό", τον κύριο Πανόπουλο που αποχώρησε αν δεν κάνω λάθος πέρυσι».

Λείπουν οι οικογένειες «Κανελλάκη» από το ποδόσφαιρο;

«Για μένα ναι».


Ο Νίκος Κανελλάκης στην αγαπημένη του θέση, στον πάγκο, δίπλα στον Γιάτσεκ Γκμοχ

Το 1989 ο πατέρας σας πήρε τον Ιωνικό με χρέη και μετέτρεψε μια ομάδα της γειτονιάς σε έναν σύλλογο που πήγε σε τελικό Κυπέλλου, βγήκε στην Ευρώπη και κόντραρε στα ίσια όλους τους «μεγάλους». Ποιο ήταν το στοιχείο της επιτυχίας;

«Η μόνη ομάδα που δεν έχουμε νικήσει, δυστυχώς, είναι ο Ολυμπιακός. Αν δεν κάνω λάθος τον νικήσαμε μόνο σ' ένα φιλικό στο Καραϊσκάκης με τον Προχορένκοβς. Ο Ιωνικός ήταν μια μεγάλη αγάπη, δεν τον είδαμε ποτέ ως επιχείρηση. Αν το βλέπαμε έτσι δεν θα είχαμε βάλει από την τσέπη μας 42.000.000 ευρώ φορολογημένα γι' αυτήν την ΠΑΕ. Μια ομάδα για να πρωταγωνιστήσει εκείνη την περίοδο χρειαζόταν περίπου 2.000.000 ευρώ από δικά μας funds (κεφάλαια) για να μπορούμε να προχωράμε. Ο Ιωνικός, την περίοδο που τον αγοράσαμε, είχε περίπου 7.000 εισιτήρια, αλλά τα εισιτήρια τότε δεν ήταν το πρώτο έσοδο. Τα μεγάλα έσοδα ήρθαν όταν μπήκε η καλωδιακή τηλεόραση στο ποδόσφαιρο και τότε με τη Nova (σ.σ. Super Sport εκείνη την εποχή) υπήρχαν μεγάλα συμβόλαια. Εμείς, παρόλο που είχαμε ένα μεγάλο συμβόλαιο, βάζαμε άλλα τόσα γιατί θέλαμε να πρωταγωνιστούμε. Ο Ιωνικός ήταν το καμάρι της Νίκαιας και έγινε γνωστός εκτός των συνόρων. Ο Ιωνικός είναι κάτι σαν τους Γαλάτες. Δηλαδή, είμαστε μια συνοικία που δύσκολα μπορεί να τα βάλει κάποιος μαζί μας, θέλουμε να είμαστε φίλοι με όλους, Φιλιππινέζα κανενός, μια κουβέντα που είχε πει ο Τσαχειλίδης, ο κύριος Μανώλης και την έχω κρατήσει. Αυτό ίσως να μας στοίχισε, το ότι δεν ήμασταν ποτέ σε κανένα άρμα και έτσι πορεύεται η ομάδα και σήμερα».

Δεν καταφέρατε επίσης ποτέ να πάρετε διπλό μέσα στον Κορυδαλλό.

«Σωστό κι αυτό, αλλά νικήσαμε την Προοδευτική όταν βγήκαμε στην Ευρώπη».

Απλά, είναι κάτι το οποίο έχει να λέει το αντίπαλο δέος της γειτονιάς.

«Πρέπει να είσαι και λίγο Προοδευτικάνος» (γέλια)


Αυτό είχε προκαλέσει και εντύπωση, γιατί η Προοδευτική είχε δώσει παίκτες στον Ολυμπιακό, ενώ ο Ιωνικός που είχε τόσους «μεγάλους» παίκτες και προπονητές. Είχε κάνει πορείες...

«Διαφορετικό μπάτζετ τότε.... Είχαμε φέρει Μαρκαριάν, Γκμοχ, Μπόνεφ, Κόβαλικ, Ινάσιο...».

Ποιο απ' όλα τα μεγάλα ονόματα που ήρθαν στη Νίκαια, δεν πιστεύατε ότι θα πει «ναι» στον Ιωνικό;

«Αυτό δεν ισχύει για εμάς. Όταν πληρώνεις, πάντα πιστεύεις ότι μπορείς να φέρεις τον οποιοδήποτε, είναι θέμα διαπραγμάτευσης. Για μένα ο πιο πετυχημένος προπονητής ήταν ο Γκμοχ γιατί είχε τρεις πορείες, ήταν φίλος του πατέρα μας. Φυσικά, τη διαφορά την έκανε ο κύριος Μαρκαριάν και ο κύριος Μπλαχίν με τον οποίο πήγαμε στον τελικό Κυπέλλου. Ο κύριος Μαρκαριάν έφερε ένα καινούργιο στιλ στην ομάδα, πολύ επιθετικό και όπως γνωρίζετε η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, εκείνη τη χρονιά παίξαμε τρομερό ποδόσφαιρο».

Οι αγαπημένοι σας παίκτες ποιοι ήταν;

«Ο Μπρούστερ κι ο Μακόρ και φυσικά ο Γιάννης Ξανθόπουλος».

Με αφορμή τη συνέντευξή μας, διάβασα εκείνη που μου είχε δώσει ο Μακόρ στο gazzetta.gr, όπου είχε πει «καλός ο Καρράς αλλά δεν είχε το λόγο του Κανελλάκη». Ήταν κι αυτό που έκανε τη διαφορά;

«Είναι αλήθεια αυτό. Ο λόγος και η μπέσα είναι στο μουσείο και γι' αυτό μετράνε τα χαρτιά. Τον Όλιβερ (Μακόρ), μας τον είχε προτείνει ο Τάσος Ραγκούσης και τον είχα δει προσωπικά στην Προοδευτική. Τότε έκανα το σκάουτινγκ του Ιωνικού στο κομμάτι στατιστικής, με ένα site, το soccer association που το είχαμε ανακαλύψει όταν ήταν παγκοσμίως άγνωστο και σήμερα το δουλεύουν όλοι οι μάνατζερ. Προσπαθούσαμε να δούμε αν τα στοιχεία που μας έδιναν οι μάνατζερ είναι και πραγματικά. Τότε δεν υπήρχε η ενημέρωση που υπάρχει σήμερα».

Από εκεί βγήκε και η φήμη ότι ήσουν ο πρόεδρος που έβλεπε παίκτες στο ίντερνετ;

«Ναι είναι αλήθεια αυτό, αλλά δεν είναι ότι το θέλαμε, ήταν ανάγκη. Προσπαθούσαμε μέσα από ένα πολύ αργό ίντερνετ να δούμε από το “Χ” youtube, αν αυτό που μας προτείνουν είναι και αλήθεια, γιατί τα παλιά χρόνια -ειδικά από το 1989 μέχρι το 1994 – είχαν δει πολλά τα μάτια μας σε αγορές ξένων παικτών. Μη ξεχνάτε ότι ο Ιωνικός έχει φέρει τον Μοσιμάνε Πίτσο, που έχει πάρει και το Champions League Αφρικής, έχουμε φέρει μεγάλα ονόματα».

Ήσουν κι ο πρώτος που έφερε Ιάπωνα στην Ελλάδα. Αναφέρομαι στον Κέντζι Φακούντα.

«Αυτό δεν θα το ξεχάσω γιατί όταν τον “ανακάλυψα”, τότε, είχαμε ένα θέμα... Κοιτούσαμε να βρίσκουμε εμείς τους ποδοσφαιριστές και να βρίσκουμε τους μάνατζέρ τους, δεν έβρισκαν εκείνοι εμάς. Κάναμε το αντίθετο... Με τον Κέντζι μίλησε ο αδερφός μου στο προτελευταίο του ταξίδι στην Ιαπωνία, όπου ήταν για δουλειά, δεν κατάφερε να τον δει. Ο Κέντζι σήμερα είναι προπονητής σε μια ομάδα. Έχω άριστες σχέσεις, οι Ιάπωνες όπως γνωρίζετε μιλάνε τη γλώσσα του σώματος, δεν ξεχνάνε ποτέ. Το παιδί έπαιζε στην Ισπανία, είχε μια μεγάλη πορεία, του δώσαμε ένα μεγάλο συμβόλαιο, αλλά αυτό που τον έκανε να υπογράψει ήταν ότι του δώσαμε μεγάλα μπόνους για την άνοδο στην Α' Εθνική, κάτι που δεν πετύχαμε τότε με τον Νίκο Γουλή. Πιστεύω είναι από τους καλύτερους επαγγελματίες και χαρακτήρες που πέρασαν από την ομάδα. Και οικογενειάρχης».

Ποιον ή ποιους παίκτες προσπάθησες να φέρεις και θα έκανε το «μπαμ»;

«Ο Αμοκάτσι, που δεν ήρθε ποτέ στο αεροδρόμιο, ενώ είχε πάρει και τις προκαταβολές. Παίκτες όπως ο Σόλαρ ή ο Στίβεν Τουίτ δεν έπαιξαν στον Ιωνικό αλλά έκαναν μεγάλη καριέρα στη Γερμανία. Καμιά φορά είναι και θέμα ψυχολογίας γιατί το ποδόσφαιρο είναι χημεία, είναι λίγο δύσκολο. Υπήρξαν όμως και ποδοσφαιριστές που δεν πίστευε κανείς ότι θα έρθουν στον Ιωνικό, όπως ο Γκαστόν Κάσας».

Όταν έφυγες, είχε βγει νομίζω μια «βρώμα» ότι «ο Κανελλάκης φεύγει και χρωστάει».

«Ναι και γι' αυτό κατέβηκε η ανακοίνωση σε ένα βράδυ».

Ανακοίνωση από την διοίκηση που παρέλαβε;

«Και από την τελευταία και από τις προηγούμενες. Οποιοσδήποτε λέει κάτι πρέπει και να το αποδείξει».

Εννοείτε και τη διοίκηση Τσιριγώτη;

«Βεβαίως. Καμιά φορά ορισμένοι παρασύρουν κάποιους... Δε νομίζω ότι ο κύριος Γιάννης κι ο αδερφός του έχουν αυτήν την άποψη».

Τι σχέσεις έχετε με τη νυν διοίκηση;

«Άριστες, απλώς είναι επιλογή μου να μην θέλω να πηγαίνω στο γήπεδο για να μην καπελώσω κανενός την προσπάθεια. Η οικογένεια Κεναλλάκη είναι ένα μεγάλο όνομα για τον Ιωνικό. Άρα, γιατί να ασχολούνται μαζί μου και να μην ασχολούνται με το έργο που κάνουν οι άλλοι;».

«Είναι παράνομο να επενδύσεις στη νίκη της ομάδας σου;»

Λεγόταν τότε ότι ο Ιωνικός είχε καλές σχέσεις με τον Ολυμπιακό και τον Κόκκαλη.

«Αν είχαμε καλές σχέσεις με τον Ολυμπιακό θα είχαμε πουλήσει και κάποιον παίκτη στον Ολυμπιακό, ο Ιωνικός δεν έχει πουλήσει ποτέ παίκτη στον Ολυμπιακό».

Η αποχώρησή από τον Ιωνικό σας βρήκε και εμπλεκόμενο στην υπόθεση με τα στημένα ματς. Στη συνέχεια ήρθε η δικαίωση...

«Σωστό. Ήταν μια εποχή τότε που κατηγορήθηκαν 196 άτομα, κατηγορήθηκε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο .Ήταν μια εποχή τεράστιας οικονομικής κρίσης για το ποδόσφαιρο και πιστεύω ότι έπρεπε να σκάσει ένα θέμα ώστε ο κόσμος να ασχολείται με αυτό και όχι με εκείνο με το οποίο τον απασχολούσε οικονομικά. Όταν συνελήφθησαν πρόεδροι όπως ο κύριος Μπέος κι ορισμένοι άλλοι, την προηγούμενη μέρα – αν θυμάστε – πήγε να μπει ο κόσμος στη Βουλή. Καμιά φορά τα θέματα είναι και πολιτικά για μένα. Ναι, βεβαίως και αθωώθηκα. Εγώ κι άλλοι τρεις. Κοιτάξτε, τα καλά δεν ακούγονται, τα κακά ακούγονται πιο γρήγορα και είναι κι αυτά που πουλάνε».

Δηλαδή, όσα χρόνια ήσουν πρόεδρος εσύ κι ο πατέρας σου δεν αντιλήφθηκες ότι υπήρξαν χειραγωγημένα ματς;

«Μπερδεύουμε το κομμάτι του gambling με το κομμάτι της παρανομίας. Υπάρχουν παίκτες που είναι τζογαδόροι. Υπάρχουν όμως και πρόεδροι που επίσης παίζουν τζόγο. Επειδή εμείς είχαμε καζίνο υπήρχε μια διαφορετική άποψη πάνω στο θέμα. Δεν απαγορεύεται σε κανέναν να παίξει υπέρ της ομάδας του, το κατά της ομάδας σου, όμως, είναι διαφορετικό. Δηλαδή, αν εσύ πιστεύεις ότι η ομάδα σου θα νικήσει, από το να πας να πάρεις ένα λαχείο, δεν θα πας να επενδύσεις στη νίκη της ομάδας σου; Είναι παράνομο; Δεν επιτρέπεται από τον ΟΠΑΠ;»

Εχεις δει παίκτες να στοιχηματίζουν;

«Υπήρχαν παίκτες που έπαιζαν στοίχημα υπέρ της νίκης της ομάδας τους και από το άγχος τους για να κερδίσουν, δεν είχαν την κατάλληλη απόδοση. Δεν θα πω ονόματα αλλά υπάρχουν αρκετοί»

Επηρεάζει τον παίκτη, άρα και την εξέλιξη ενός παιχνιδιού ενδεχομένως...

«Επηρεάζει, εννοείται... Γιατί όταν ένας παίκτης έχει παίξει ένα μεγάλο ποσό, επειδή πιστεύει ότι θα κερδίσει η ομάδα του τρέμουν τα πόδια του. Ξέρεις, αυτό είναι μια άλλη κατεύθυνση του στοιχήματος που δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος που είναι έξω από το παιχνίδι. Αυτοί που κατηγορήθηκαν όμως, κατηγορήθηκαν για το ότι έστηναν παιχνίδια και γι' αυτό εμείς αθωωθήκαμε. Στα 90 λεπτά είμαστε όλοι αντίπαλοι. Οι πιο πολλοί παράγοντες, για να το ακούνε και τα παιδιά, είναι όλοι φίλοι μεταξύ τους αλλά για 90 λεπτά ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του. Φυσικά, τα λεφτά ενώνουν, δεν χωρίζουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Καμιά φορά, επειδή η Ελλάδα είναι μικρή είναι λίγο καφενειακή η κατάσταση και φτάνουν στ' αυτιά σου διάφορα πράγματα, που δεν μπορείς να τα αποδείξεις. Όταν έχεις δει την απόδοση ενός διαιτητή σε 20 παιχνίδια και μετά βλέπεις κάποια άλλα πράγματα που δεν μπορείς να τα κατανοήσεις, εννοείται ότι εκεί θα είσαι εκτός ορίων».


Εχεις απειλήσει διαιτητή; «Ναι».

Γιατί; Είδες κάτι; Ακουσες κάτι;

«Μ' αρέσει να βλέπω όχι να ακούω, αλλά όταν βλέπω τα μάτια μου δεν μπορεί να τα αλλάξει κανείς».

Η γνώμη σου για τη διαιτησία ποια είναι σήμερα;

«Πολύ καλύτερη. Δεν θα πω για ορισμούς, γιατί εγώ και η οικογένειά μου ήμασταν κατά των ορισμών. Γιατί αυτός που ορίζει το διαιτητή, ορίζει και το παιχνίδι. Ήμουν πάντα υπέρ της κλήρωσης. Δεν το δέχομαι. Δηλαδή, ποιος είναι αυτός που θα ορίσει ποιος θα παίξει με τον Ιωνικό κι όχι η κληρωτίδα; Άρα ένας πρόεδρος των διαιτητών, θα το πω λαϊκά, ορίζει το νταλαβέρι».

Ακόμα δεν έχει αλλάξει αυτό. Έχουμε ακόμη ορισμούς.

«Δεν το γνωρίζω. Να ξέρεις, στα 7 χρόνια που έμεινα μόνος μου, γιατί έμεινα 7 σεζόν χωρίς τον πατέρα μου, δεν πήγα ποτέ στην ΕΠΟ. Μία φορά πήγα μόνο για να δω τον Γκαγκάτση, παρόλο που έχω άριστες σχέσεις και με τον Πιλάβιο. Αν έχετε δει το θέμα όλης αυτής της ιστορίας (σ.σ. Αναφέρεται στα στημένα) ήταν ο μόνος που δεν κατηγορήθηκε».


Το μεγάλο παράπονο

Τι έμαθες από τον πατέρα σου; Ησουν 25 ετών τότε, εκείνος μόλις 52. Πόσο σε πόνεσε; Ήθελες να μείνεις για να πετύχεις ό,τι δεν πρόλαβε εκείνος;

«Όχι δεν είχα τέτοιο θέμα. Είχα την ελευθερία στον Ιωνικό, δύο χρόνια πριν πεθάνει. Είχε ένα καρδιακό επεισόδιο, ύστερα από ένα ματς με τον Παναθηναϊκό. Δεν το ανακοινώσαμε εμείς για ευνόητους λόγους γιατί όταν κάποιος πέφτει, χτυπιέται και διαφορετικά. Αν δείτε τα τελευταία ματς του 2003, ο Νίκος Κανελλάκης δεν είναι στον πάγκο, είμαι εγώ. Μου είχε δώσει το ελεύθερο από το 1999 να προτείνω τις μεταγραφές, μου είχε εμπιστοσύνη και εμένα και του Λεωνίδα και γι' αυτό ήμασταν από μικροί στις εταιρίες.

Εχουμε δουλέψει πάρα πολύ σκληρά σε όλες μας τις δουλειές και για εμάς ο Νίκος Κανελλάκης ήταν inspiration man (άνθρωπος που ενέπνεεε τους γύρω του) και παραμένει μέχρι σήμερα. Εκτός από πατέρας μας ήταν και φίλος μας και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά. Επειδή πέθανε σ' αυτό το κτίριο, στον από πάνω όροφο ακριβώς, μας έφερε πάρα πολύ πίσω, για εμάς ήταν τα πάντα. Απλά όταν οι εξελίξεις τρέχουν πάρα πολύ γρήγορα, λόγω των πολλών επιχειρήσεων που είχαμε εκείνη την περίοδο, ίσως να μην προλάβαμε να στεναχωρηθούμε. Εκείνο που μας έχει απογοητεύσει είναι ότι ποτέ δεν ονομάστηκε το γήπεδο “Ν. Κανελλάκης”. Αν υπήρχε ένας λόγος που κάθισα στον Ιωνικό, γιατί δεν είχα κέρδος, ήταν μόνο το συναισθηματικό δέσιμο. Επειδή εμένα ήταν η ομάδα μου, είναι ότι ήθελα να ονομαστεί το γήπεδο "Νικόλαος Κανελλάκης"».

Αυτό δεν θα έπρεπε ήδη να είχε γίνει;

«Ούτε θα γίνει».

Γιατί;

«Να το απαντήσουν αυτοί που διοικούν».


Σε ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα στη Νεάπολη

Ποιοι είναι αυτοί; Σήμερα είναι ο κύριος Τσιριγώτης. Αλλά δεν έχει σχέση μ' αυτό φαντάζομαι...

«Η οικογένεια Τσιριγώτη δεν έχει σχέση μ' αυτό, το γήπεδο είναι Δημοτικό. Ο Δήμος αποφασίζει και το Δημοτικό Συμβούλιο. Για τον τότε Δήμαρχο, ο Νίκος ο Κανελλάκης ήταν ένας επιχειρηματίας που κέρδισε από τον Ιωνικό».

Παρόλο που έχεις φύγει, είσαι κοντά στην ομάδα με τον δικό σου τρόπο.

«Εννοείται, αλλά δεν θέλω να το αναφέρω αυτό. Θα σας πω κάτι πολύ απλά: Έχεις μια γυναίκα και χωρίζεις, αλλά έχεις και ένα παιδί. Δεν το αφήνεις το παιδί σου».


Ο Νίκος Κανελλάκης, σκουπίζει τον ιδρώτα του, από το άγχος του, σε ματς με την ΑΕΚ στη Νίκαια.

Στην οικογένεια Κανελλάκη ανήκουν οι προβολείς του γηπέδου;

«Δεν έχει να κάνει αυτό. Η οικογένεια Κανελλάκη έβαλε μεγάλα κεφάλαια για να υπάρχει ένα γήπεδο. Ο μοναδικός δήμαρχος που βοήθησε πλην τον σημερινό που κάνει ένα πολύ μεγάλο αγώνα για τον κύριο Τσιριγώτη, που και πολύ καλά κάνει γιατί έτσι πρέπει να κάνουν οι Δήμαρχοι, ήταν ο κύριος Τράπαλης. Οποιοδήποτε έργο έχει γίνει στον Ιωνικό, από τους προβολείς μέχρι τα μπετά, είναι με τιμολόγιο των εταιρειών μας και τα κάναμε εμείς δωρεά, εννοείται».

Σκέφτηκες την επιστροφή στο ποδόσφαιρο;

«Οχι. Δεν είμαι επαγγελματίας παράγοντας και δεν θα μπορούσα να είμαι ιδιοκτήτης μιας άλλης ομάδας».

Αν σου ζητηθεί να βοηθήσεις, θα το κάνεις;

«Εννοείται θα το κάνω. Όποιος δεν σέβεται το παρελθόν του δεν μπορεί να έχει μέλλον. Σε διάφορα πράγματα που έχω διαβάσει κατά καιρούς, έχω πάρει θέση under the line (ανεπίσημα) για να μπορούν να "κατεβαίνουν" κάποια δημοσιεύματα. Υπάρχει η τελευταία συνέντευξή μου το 2009, όπου ό,τι είπαμε αυτό και έγινε. Μετά τη φυγή μας και τη λάθος παραχώρηση του μετοχικού πακέτου σε έναν επιχειρηματία που δεν άντεξε, γιατί κάναμε εμείς λάθος επιλογή, η ομάδα έκανε 11 χρόνια για να επανέλθει. Ευτυχώς που τώρα είναι ο Γιάννης Τσιριγώτης, ο οποίος έχει δαπανήσει προσωπικά του χρήματα και πολύ χρόνο, φέρνοντας την ομάδα στη Β' Εθνική. Για εσάς τώρα είναι Super League 2, για εμάς είναι Β' Εθνική, είμαστε παλιάς εποχής».

«Κράτος εν κράτει ΟΣΦΠ & ΠΑΟΚ»

Πριν τη Super League ήταν η ΕΠΑΕ, όπου υπήρχαν πρόεδροι - «τεράστια ονόματα».

«Το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει γίνει. Εμείς μαζί με τον Μητρόπουλο ήμασταν οι δύο πρόεδροι που είπαμε "όχι" στη δημιουργία της Super League κι αυτό υπάρχει σε δηλώσεις. Ήμασταν κατά γιατί όπως όλοι φωνάζουν ότι για να υπάρχει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο πρέπει να υπάρχει το ερασιτεχνικό, γιατί αυτοί ψηφίζουν στην ΕΠΟ, οι Ενώσεις. Ετσι ήταν και με την ΕΠΑΕ. Οι μικροί ψήφιζαν και δεν αποφάσιζαν μόνο οι μεγάλοι. Στη Super League τα στρατόπεδα είναι πιο μικρά και για μένα υπήρχαν αλχημείες».

Πώς ο Κανελλάκης μπορούσε να σταθεί ανάμεσα σε «γίγαντες» όπως οι Βαρδινογιάννης και Κόκκαλης;

«Μη μπερδεύουμε την οικογένεια Βαρδινογιάννη με την οικογένεια Κόκκαλη. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη είναι ιστορική, έχει τις δουλειές της φορολογημένες μέχρι σήμερα. Απηύδησαν με το ποδόσφαιρο, χάρισαν τον Παναθηναϊκό για να φύγουν όπως κάναμε και εμείς με τον Ιωνικό, βάζοντας τα λεφτά στην εφορία για να μπορεί να γίνει η μεταβίβαση. Ο κύριος Γιώργος Βαρδινογιάννης, για τον οποίο έχω και άποψη, ήταν από τους μεγαλύτερους άντρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο με λόγια και με πράξεις. Η οικογένεια Κόκκαλη ήταν μεταγενέστερη από τη δική μας στο ποδόσφαιρο, πήρε την ομάδα σε μια μεταβατική περίοδο, σκασμένη, με την ΠΑΕ να χρωστάει 7 δισ., έκανε μεγάλο αγώνα. Δημιούργησε επιχειρήσεις, γιατί ο Ολυμπιακός είναι μεγάλο άρμα και δίνει και δουλειές. Ο Ολυμπιακός είναι κράτος εν κράτει, όπως κι ο ΠΑΟΚ. Σήμερα ο Παναθηναϊκός δεν έχει αυτό, ούτε το είχε ποτέ. Για μένα, οι δύο μεγαλύτερες ομάδες σε επιρροή κόσμου είναι ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ».

Όχι ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός;

«Ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός. Κοιτάξτε να δείτε... Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο δημιουργήθηκε το 1979. Τότε ήταν η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Οι πρόεδροι κάνουν και τις ομάδες. Δεν νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει την επιρροή του ΠΑΟΚ, ο οποίος εκπροσωπεί μια πόλη, όπως κι ο Άρης κι ο Ηρακλής που είναι ένας σύλλογος 100 χρόνων. Όμως εγώ μιλάω σε φανατισμό και σε επιρροή. Εννοείται ότι ο Παναθηναϊκός, για μένα, έχει τη μεγαλύτερη πορεία στην Ευρώπη. Εννοείται αυτό. Κι αν ρωτήσουμε 30 ανθρώπους στο εξωτερικό, θα σου πουν ότι γνωρίζουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά σε επιρροή κόσμου εννοείται ότι είναι ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός».


Διαβάστε την συνέχεια της συνέντευξης εδώ: https://www.gazzetta.gr/specials/1560695/kanellakis-o-voylinos-poylise-ton-paok-ston-patera-moy-toy-ekapsan-spiti-kai

0 Σχόλια