Φτάνει πια με την αναπηρία της ψυχής κάποιων! Το podcast της 15ης Ιουνίου 2022

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν και άνθρωποι που «δεν πιάνουν τα χέρια τους».

Προσωπικά, δεν μπορώ να χτίσω έναν τοίχο ή να κάνω μια κατασκευή...

Θα με έλεγες «ανάπηρο» ή «σκουπίδι»;

Δεν μπορώ να γράψω και μπορώ να φανταστώ εκατομμύρια (αν όχι δισεκατομμύρια άλλους) που δεν μπορούν να γράψουν μουσική όπως έγραφε ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και κάποιους άλλους που δεν μπορούν να κατασκευάσουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα ή να λύσουν μια πολύπλοκη μαθηματική εξίσωση όπως έκανε ο Στίβεν Χόκινγκ.

Θα μας έλεγες όλους εμάς ΕΣΥ που ήσουν στην εξέδρα προχθές απέναντι στον Βασίλη, «ανάπηρους» ή σκουπίδια»;

Δεν θα σε κρίνουν εκείνοι που κάνουν πιο σημαντικά πράγματα από εσένα. 

Πάντα θα σε κρίνουν εκείνοι οι άδειοι και οι ασήμαντοι που δεν κάνουν ποτέ τίποτε...

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί.

Από την άλλη, ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει άνθρωποι που δεν μας έχει εγγυηθεί κανείς τη σωματική μας ακεραιότητα ούτε έχουμε γεννηθεί όλοι με την ίδια φυσιολογία.

Ζούμε σε μία κοινωνία, η οποία έχει αποκλείσει ανθρώπους της όχι επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να ενταχθούν σε αυτή αλλά επειδή η κοινωνία είναι έτσι διαμορφωμένη, ώστε είναι αδύνατο να τους εντάξει.

Είναι αδύνατο οι άνθρωποι αυτοί να χρησιμοποιήσουν τα πεζοδρόμια τα οποία δεν είναι χρηστικά ακόμα και για ανθρώπους χωρίς ειδικές ανάγκες.

Σκεφθείτε, σε πόσα πεζοδρόμια μπορεί μια μητέρα με το καρότσι του μωρού της, ή με το καρότσι της λαϊκής ακόμη, να κινηθεί ελεύθερα και άνετα; 

Είναι «ανάπηρες» ή σκουπίδια» αυτές οι μητέρες, ή είναι ελεεινή η κατάσταση στα μυαλά των δημοτικών αρχόντων που η μέριμνα τους τελειώνει στις "ειδικές πλάκες" και δεν φροντίζουν σωστότερα τα πεζοδρόμια να ανήκουν αποκλειστικά στους πεζούς και όχι στις ταμπέλες, στους κάδους, στα αυτοκίνητα και σε οτιδήποτε άλλο;

Είναι αδύνατο κάποιοι άνθρωποι να χρησιμοποιήσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή να έχουν πρόσβαση σε κοινόχρηστους χώρους όπως οι παραλίες, χωρίς συνοδεία.

Μήπως ένα παιδί, μια έγκυος γυναίκα ή ένας ηλικιωμένος δεν αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα;

Θα τους έλεγες «ανάπηρους» ή σκουπίδια»;

Η αυτονομία των ανθρώπων χάνεται διότι η κοινωνία είναι κατασκευασμένη χωρίς ευαισθησία για το διαφορετικό.

Για την ακρίβεια, δε βλέπουμε το διαφορετικό γιατί έχουμε την τάση να το κρύβουμε.

Το μόνο που φαίνεται καθαρά είναι η αναπηρία της ψυχής κάποιων!

Για την ακρίβεια, όχι απλά φαίνεται.

Ξεχειλίζει και βρωμίζει τον τόπο γύρω μας.

Και αρκετή βρωμιά έχουμε ανεχθεί.

Φτάνει πια…!

Υ.Γ. Μόλις τελείωσε η ηχογράφηση της εκπομπής με πληροφόρησαν ότι η ΕΘΝΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ - όπου ανήκει ο Βασίλης Αβραμίκας στο ParaTaekwondo - μέσω εκπροσώπου του ΑΣ ΠΑΣΚΑ επικοινώνησε με τον πατέρα του παιδιού και ζήτησε όταν νοιώσει καλά ο αθλητής, να μεταβεί στα γραφεία του συλλόγου για να του παρέχουν στήριξη ψυχολογική και προσωπική... Αναρμόδιοι φυσικά για το θέμα αλλά κάτι είναι και αυτό...

Κανένα νέο από την Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντο;